Badgast of windmolen?

Hoezo MVO? Met een tendentieuze foto op haar website roept de ANWB haar leden en anderen op hun mening te geven over de plaatsing van windmolens op zee en probeert zij de maatschappelijke discussie over windmolens op zee te beïnvloeden. Op de foto wordt een sombere toekomst geschetst voor de strandtoerist. Met een flinke schoolslag zwem je binnen de kortste keren tegen een windmolen aan. De praktijk is anders; de molens worden kilometers uit de kust geplaatst.

De reden voor deze aktie: de ANWB is bang dat zichtbare windmolens badgasten verjaagt. Volgens de ANWB is het kusttoerisme van belangrijke economische betekenis en moeten toeristen en recreanten hier hun mening over geven. Zou u zich op een mooie zomerse dag aan het strand storen aan een aantal draaiende windmolens in de verte? Met de gedachte in uw achterhoofd dat uw huishouden op Nederlandse groene stroom draait? En zou een toerist zich storen aan een windmolenpark als zijn vakantiehuisje energieneutraal is ingericht?

Is het wel wenselijk dat een organisatie als de ANWB zich ook al gaat bemoeien met de plaatsing van windmolens? Het “NIMBY” (not in my backyard) effect lijkt zich als een olievlek over Nederland uit te spreiden, en de ANWB doet hier nog een schepje bovenop. “Ja het mag wel voor de kust, maar niet in het zicht en wij gaan de leden en anderen vragen wat zij daarvan vinden”.

En waarom uitgerekend de ANWB deze actie onderneemt is mij niet duidelijk en lijkt strijdig met het MVO-beleid van diezelfde ANWB. Als de actie op touw gezet zou worden door Horeca Nederland of de Toeristenbond voor Nederland, dan zou ik het heel goed begrijpen. Daarom maar eens de site van de ANWB nageplozen op hun missie en visie; misschien dat deze hierin duidelijkheid zouden scheppen. Immers, de ANWB kan als vertegenwoordiger van miljoenen automobilisten en recreanten, een enorme stempel op onze samenleving drukken en dat blijkt ook uit haar haar milieu- en MVO-beleid.
Hun milieubeleid: “Bij mobiliteit, vakantie en recreatie ontstaan grote hoeveelheden broeikasgas(CO2). In veel gevallen komt daar ook fijnstof (PM10) en stikstofoxide (NOx) vrij. Maar ook met de dagelijkse bedrijfsvoering wordt er aardig wat CO2 uitgestoten. De ANWB voelt zich medeverantwoordelijk voor het tegengaan van beide effecten en wil daarbij graag het goede voorbeeld geven. Waar mogelijk proberen ze de milieubelasting te voorkomen, te vergroenen of te compenseren.”Hun MVO-beleid: Het maatschappelijke karakter is dus belegd in de gehele organisatie, zowel in de ANWB-statuten als in de bedrijfsstrategie voor de komende jaren, de Ambitie 20|20. Binnen deze kaders is ook een intern MVO-beleid ontwikkeld. De ANWB vindt het namelijk belangrijk dat onze maatschappelijke doelstellingen doorklinken in onze eigen bedrijfsvoering. Het MVO-beleid zorgt ervoor dat de waarden ‘sociaal, duurzaam en veilig’ in de interne processen worden gewaarborgd, de prestaties worden gemonitord en waar wenselijk bijgestuurd.

Met de recente advertentie “jokkebrokken” van de Nederlandse Energie Maatschappij over het liegen over de oorsprong van groene stroom nog in het achterhoofd, vraag ik mij af of het aanjagen van de discussie door de ANWB over de “zichtbaarheidshinder” van een windmolenpark op zee nu een positieve bijdrage levert aan de maatschappelijke discussie over alternatieve duurzame energie bronnen. Ik vraag mij ook af of het zal bijdragen aan het terugdringen van het gebruik van fossiele brandstoffen, zoals de ANWB het zelf graag wil.

What’s next? Bij een prijsverhoging van de entreeprijs voor de Efteling gaat de ANWB haar leden ook oproepen om hier haar mening over te geven? Immers de Efteling vertegenwoordigt ook een belangrijk economisch belang voor het toerisme & recreatie en een prijsverhoging zou een negatief effect kunnen hebben.
De ANWB wil volgens haar eigen beleid “graag het goede voorbeeld geven”, maar ik heb het idee dat zij deze keer in eigen voet hebben geschoten en op de verkeerde, economische, stoel zijn gaan zitten.